υπερδομούμαι

-έομαι, Α- οικοδομούμαι πιο πάνω από κάποιο σημείο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ-* + -δομοῦμαι (< -δομος < δόμος < δέμω «χτίζω»), πρβλ. ἀναδομοῦμαι].